donderdag 30 april 2009

Omzien naar elkaar..

Zondag om half een is er weer Ontmoeting, en Leen Dikken zal een praatje houden over het thema Omzien naar elkaar.
Meewerken in het Leger van Liefde betekent dat je liefde uitdeelt, dat je andere mensen liefhebt, dat je andere mensen helpt. En dan niet perse alleen je beste vrienden, nee, liefde voor elk persoon die je tegenkomt in je leven, op je levensweg...!
Lees maar het verhaal van de Barmhartige Samaritaan, een heel duidelijk voorbeeld van omzien naar de andere:
Op een dag kwam er een geleerde man naar Jezus toe en hij had een vraag voor Jezus: "Jezus in de wet staat dat ik de heer mijn God moet liefhebben, met heel mijn hart, met heel mijn verstand en met heel mijn ziel. En dat ik ook van mijn naaste moet houden, net zoals van mezelf, maar wie is mijn naaste?"Als antwoord gaf Jezus hem het volgende verhaal:"Er was eens een Joodse man die op reis ging van Jeruzalem naar Jericho. Het gebied waar de man door heen moest trekken, was een eenzaam, rotsachtig gebied, waar geen mensen woonden. Hij moest langs rotsen en kale heuvels en opeens sprongen er vanachter een rots, rovers vandaan, die gewapend waren met stokken. Ze sloegen hem bont en blauw, namen hem alles af, toen gingen ze weer weg en lieten de man halfdood liggen.De man kon niets, maar gelukkig, hij hoorde in de verte voetstappen naderen. Toen de persoon wat dichterbij was, zag de man dat het een priester was, hij dacht, die zal me wel helpen. Maar de priester deed niets, want hij was veel te bang, dat de rovers ook hem zouden slaan en hij maakte dat hij er snel van door ging. De man bleef liggen, in de gloeiend hete zon en alles deed pijn. Een hele tijd later hoorde hij weer voetstappen. Er kwam weer iemand aan, dit maal was het een Leviet, dit is ook iemand die in de tempel werkt. Iemand die in de tempel werkt zal mij toch wel helpen dacht de gewonde man? Maar nee, ook deze man maakte dat hij gauw weg was en liet de man aan zijn lot over. Uren gingen weer voorbij, en de man kreeg een ontzettende dorst en zijn wonden deden zo'n pijn. Nu zou er wel niemand meer langskomen en zou hij zeker doodgaan.Maar hoor, dat waren de hoeven van een ezel! Misschien kwam er nu toch nog iemand hem helpen. Toen de man even opkeek zag hij dat het een Samaritaan was. Hij liet zijn hoofd weer zakken. Die Samaritaan zou hem zeker niet helpen, want Joden en Samaritanen waren vijanden. De man zou hem zeker uitlachen en het helemaal niet erg vinden!Het geluid kwam dichterbij en opeens stopte het, zou die Samaritaan hem nog erger mishandelen? Maar nee, hij knielde neer bij de man en gaf hem water te drinken. Daarna verzorgde hij de wonden en verbond ze. De Samaritaan tilde de man op zijn ezel en bracht hem naar de herberg en daar legde hij hem in een bed en verzorgde hem verder. De volgende ochtend moest de Samaritaan weer verder reizen, maar hij zei tegen de herbergier dat deze zo goed mogelijk moest zorgen voor de man en dat hij op de terug weg alles zou betalen.Jezus vroeg nu aan de geleerde man: "Wie van deze drie denkt u dat de naaste is geweest van de gewonde man?". Dat was wel erg simpel! De Samaritaan natuurlijk! Toen gaf Jezus hem een moeilijk opdracht, ga heen en doe ook zo als de Samaritaan!Tot Zondag!!